நேரத்தின் அருமை
” நீங்கள் வாழ்க்கையை விரும்புகிறீர்களா..?அப்படியானால் நேரத்தை வீணடிககாதீர்கள், ஏனென்றால் வாழ்க்கை என்பது நேரம் என்பதைக் கொண்டு தான் உருவாக்கப்பட்டிருக்கிறது.”
                                                                   - Benjamin Franklin.-

நேரத்தைப் பற்றிய சிந்தனை ஒவ்வொருக்குமே தேவை. ஆனால் அது மிகவும் முக்கியம் ஒரு சாதனையாளனுக்கு.. முயற்சியும் உழைப்பும் மட்டுமல்ல காலத்தைக் கவனிக்காமல் விட்டால் விபரீதமான  பின்விளைவுகளை சந்திக்க வந்தாலும் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை. காலத்ததைக் கணக்கு வைத்து எடுக்காத அடியளெல்லாம்  மனிதனைக் குப்புறத்தான் தள்ளியிருக்கின்றன.. 

தூக்கிவிட்டதாக எனக்கு தெரியவில்லை...

போனால் திரும்பக் கிடைக்காத விசயங்களுள் நேரமும் ஒன்று..எனவே நேரத்தைக் கெட்டியாக பிடித்துக் கொள்ளுங்கள்...

அன்புடன்   ..Shaifa

அம்மா....................

பா எடுத்து நான் பாட ,
பா வரிகள் இல்லையம்மா...
பாரினிலே உன்னை யன்றி
வேறு துணை ஏது அம்மா...

பாசம் ஒன்றை  பக்குவமாய்,
பாகாய் நீயும் தந்தாயம்மா...
ஐயிரண்டு மாதங்களாய்,
உன் மடியில் சுமந்தாயம்மா..
கணத்த சுமை என்றாலும்  நீ,
சுகமே சுமை என்றாயம்மா...

அம்மா.. .. என்றால் ,
அடிவயிறு கணக்கு மென்று ,
ஆரோ சொன்ன வார்த்தை  இப்போ
நிஜத்தில் நானும் உணர்ந்தேனம்மா...

சொத்து சுகங்கள் சேர்த்திட்டாலும்,
கோடி சொகுசு வந்திட்டாலும் ,
என்னைப் பெத்த அம்மா உனை
போல எதுவும் ஆகிடுமோ..?
உனக்கு ஈடு இணை ஆகிடுமோ...?

அன்புடன்...Shaifa

 கணனியில்  நான் வரைந்த ஓவியம் 

இதனை ஒவியம் என்று சொல்ல மாட்டேன். ஆனால் இரசனையோடு பார்த்தால் எலலாமே ஒவியம் தானே! இங்கே பார்த்தீங்களா..Mouse என்control இல் இல்லை. நான் Mouse control இல் இருக்கேன். வித்யாசமா இருக்குல..? LOL

அன்புடன் ..Shaifa

டார்வினின் கூர்ப்புக் கொள்கையை நிரூபித்த மாபெரும் மனிதர் ..LO

இன்னா வேகம்...

சாப்பாட்லயும் அதே வேகம்.......

அன்புடன்...Shaifa

என்  Camara இற்குள் சிக்குப்பட்ட சூரிய அஸ்தமனம்.. நல்லா இருக்கா..?
இதை விட ஒரு அழகு எங்கு பார்க்கப் போறோம்..?.

எனக்குள்ளும் ஆயிரம் சின்னச் சின்ன ஆசைகள்..ஆனால் இது சினிமா தந்த
ஆசை இல்லை கண்டிப்பாக. யாருக்குத்தான்ஆசை இல்ல பாருங்கோ. இதில் நான் மட்டும் என்ன விதிவிலக்கா..? பெண்ணாசை , பொன்னாசை , பொருளாசை என
எத்தனை எத்தனை ஆசைகள் உலகத்தில்..!!!
முனிவரைக் கூட விட்டு வைக்காத ஆசை !!
அரசனைக் கூட ஆண்டியாக்கிவிட்ட ஆசை !!
என்னை மட்டும் என்ன விட்டா வைக்கும்..?
எனக்குள்ளும் இப்போ மெலிதான நப்பாசை..சிறிதாக துளிர் விட்ட ஆசை
பெரிதாக கிளைவிட்டு இப்போ பேராசை ஆகிப்  போச்சு !
என்னனை நானே கிள்ளிப் பார்த்துத்த தட்டிக் கேட்கிறேன்..இருந்தும் தெரியவில்லை...

வாரத்தில் ஒரு நாள் உலா வருகிறாய்..உன்வரவு என்னை அசத்துகிறது.
என்னை ஆனந்தம் அடையச் செய்கிறது. என்னை நானே மறக்கவும் செய்கிறது.
நீ எண்ணிக்கையில், அளவில் கணமாக இருந்தால், எனக்குள் சிலிர்ப்புதான். நீ
நாணி கோணி நலிந்து வரும் போது எனக்குள் நானே உடைந்து போகிறேன்.
நீ உன்னில் தாங்கி வரும் ”கரு” கண்டு பல வேளைகளில் நான் சொக்கித்து எனை மறந்ததுண்டு.மறுபுறமாக நீ எனக்குள்ளும் வந்து உவகை தரமாட்டாயா என்ற ஏக்கம் இப்போதும், எப்போதும், என்னில் !!
உன் இதய சிம்மாசனத்தில் வீற்றிருப்போர் ஆயிரம் ஆயிரம் பேர் ! எனக்கும் ஒரு சிறு இட்ம கொடுக்க மாட்டாயா என ஏங்கியதும் உண்டு....இது பேராசை தான் என்று எனக்கு புரிகிறது.. என்றாலும் மனசு அதைக் கேட்குமா..?

உன்னி்ல் நீ எனக்கு இடம் கொடுக்கும் வரைக்கும் நானும் நடத்துவேன் சாத்வீக போராட்டம்...
உன் அழகுதனை பாரப்பேன் ....உன் அழகுதனை ரசிப்பேன்..நிதம் நிதம் உனை சுற்றி வருவேன்.. நீ என் கைப்பிடிக்குள் அடங்கும் வரைக்கும்...( இன்னாது அது என்று யோசிக்கிறீங்களா..? சும்மா................)

உன்னை நேசிக்கின்ற என்னை நீ நேசிக்க மாட்டாயா..? எனக்குள் நீ இறங்க மாட்டாயா..?நான் உன்னை நேசிப்பதால்.. நான் உன்னை யாசிப்தால் சொல்லவில்லை..என்னையும் நீ நேசிக்க வேண்டும் என்று சொல்கின்றேன்....

(இன்னாது இன்னும் Buildup ? என்று சொல்றது கேட்குது.. இன்னா பண்ண..அத நான் சொல்ல மாட்டேன்.. )



அன்புடன்..

நாம் அன்று நினைக்கவில்லை !!

நாம் அன்று நினைக்கவில்லை
இப்படியும் ஆகுமென்று...........
எம்மக்கள் எங்களை இன்று
ஒதுக்கிதான் வைப்பார்களென்று...
உன்னதம் என்று தானே..
உயிரையும் இழக்க துணிந்தோம்...
ஏன் இப்படி ஆனோம் இன்று..?
நாம் அன்று நினைக்கவில்லை..
துளி கூட யோசிக்கவில்லை !

பிழை என்ன செய்தோம் நாம்...?
இகபர இன்பம் துறந்தோம்..
உடலின் உறுப்புக்கள் தானிழந்தோம்..
இத்தனையும் செய்துமென்ன..? இப்போ
வேறறுந்து  நிற்கின்றோம்..
அழுதாலும் தொழுதாலும்
வாழ்வில்லை இனி நமக்கு...
நாம் அன்று நினைக்கவில்லை..
இப்படியும் ஆகுமென்று!!!

ஒரு நிமிஸம் எம் நிலையில்..
நின்றுதான் பாருங்களேன்!!!
அப்போது புரியுமெங்கள்
அவஸ்தையும் உங்களுக்கு !!!
தன்மானம் காக்கவென்றே..
நமக்காக ஆயிரம் பேர்
உறங்குகின்றார் கல்லரையில்..
நம்நிலை அறிந்து விட்டாலோ
வடிப்பார்கள் ரத்தக் கண்ணீர்...
இனி என்ன செய்வது...?
நாம் அன்று நினைக்கவில்லை
இப்படியும் ஆகுமென்று!!

மகத்தான நாளிலின்று
மன்றாடி சொல்கின்றோம்..
மறுவாழ்வு கேட்கின்றோம்...
தோள் கொடுத்து எங்களை
தோழமை ஆக்குங்கள்...
தோஷம்  என்று எண்ணி...
 தொலை தூரம் ஆக்கிடாதீர்!
மன்றாடி சொல்கின்றோம்..
மறுவாழ்வு கேட்கின்றோம்...
தோள் கொடுத்து எங்களை
தோழமை ஆக்குங்கள்   ----------------------------

அன்புடன்...

தமிழ் கொண்டு மாலை நீ தொடுத்தாய்
தரணி எங்கும் மணம்  நீ கொடுத்தாய்..
உலகோடு உறவாடி உரம் கொடுத்தாய்..
உள்ளன்பு ஒன்றேஉயிரென்று சொன்னாய்..

எழுத்தோடு விளையாட களம் அமைத்தாய்
வானலையின் மந்திரம் வாழ்வியல் நீயென்றாய்.
சோக்காக தமிழ் பேச வழி சமைத்தாய்..
சொக்கித்தான் போனேன் நான்  உன் உயர்வு கண்டு.

பதின்மூன்று ஆணடுகள் கடந்து தான் நின்றாலும்,
நாளும் தான் உன் இளைமை குலுங்குது பூத்து

புதுமை உந்தன் புறத்தினின்றும்
தடம் புரளாமல்  தானிருக்க
நானிருந்து வாழ்த்துகிறேன்
நன்றியோடும் பார்க்கிறேன்..
நாளும்
நானிருந்து வாழ்த்துகிறேன்
நன்றியோடும் பார்க்கிறேன்

-------------------

அன்புடன்..

பெண்ணல்ல நீ காவியம்...

இந்த நூற்றாண்டின்,
புரட்சிப் பெண் நீ ...
உனக்கு மட்டும்
எப்படி இந்த மனப்பக்குவம்...?

சொகுசை நம்பி,
சொந்தத்தை உதறும் காலத்தில்..
சொந்தத்தைத் தேடியும்,
சொப்பன வாழ்வை மறந்தும்,
சொகுசை உதர்கிறாய்...
பெண்ணே!!!
புரியவில்லை எனக்கு ..
சங்க காலத்து காவியப்பெண்ணா நீ...

பெண்ணே !!
உன்னால் பெருமை
உனைப் பெற்றவர்களுக்கு மட்டும் அல்ல...
பெண்ணாய்ப் பிறந்த அனைவருக்குமே..

உன் மன தைரியம் பாராட்டாமல்
என்னால் இருக்க முடியவில்லை..
உடம்பெல்லாம் புல்லரிக்குது,
உனை நினைக்கையிலே..
உன் மன பக்குவம்,
யாருக்கு வரும் அம்மா ...?

முடிவு எடுத்து விட்டாய்..
தாய் மண் உன் பாதம் மிதிப்பதாய்..
புறப்பட்டு விட்டாய் ..
இலட்சிய வாழ்வை அடைவதற்காய்...
சந்தோசம்..
எனக்கிதில் இரட்டிப்பு சந்தோசம்..

நாளை உன் பாதம்..தாய் மண்ணில்..
வெற்றி நடை போட வேண்டும்..!
மணவாழ்வு சிறக்க வேண்டும்..!
 நூறு தரம் இறையை வேண்டி,
மனமின்றி விடை பெறுகிறேன்..
                        ---------------------------

அன்புடன்..

தாயே....

யாருக்குத்தான் இல்லை சோகம்..?
நீ இப்பாரினை தரிசித்த பொன்னாள் இது..
உன் உள்ளக்கடக்கையை சோக வரிகளாக்கி
கவி தந்தாய் தாயே...
புரிந்து  கொண்டேன் .. - உன்
உள்ளுணர்வு உச்சஸ்தாயில்
உயிரில் உனை மீட்டுவதை!!!

தப்பில்லை என்றால், -நான்
உனை ஒன்று சொல்வேன்..
உன்னில் இருந்து தவறிவிட்டவை,
விட்டவையாக இருக்கமட்டுமே....
மறந்து விடு நீயும் கவலையை..

பிறப்பு , இறப்பு உலக நியதி தானே!!
இன்றைக்கு உனக்கு என்றால்,
நாளைக்கு எனக்கம்மா !!! இதில்
இருந்து தப்பித்தவர் யாரும் உளரோ அம்மா..!!

மீண்டுமாய் நானுனக்கு சொல்கிறேன்...
இந்நாள் உனக்கு பொன்னாளே...
கலங்காதே தாயே நன்னாளில் !!
உனக்குத்தான் இருக்கிறது உன் தமிழ்..
எழுதுவாய் ஆயிரம் கவிகள் சரித்திரம் படைக்க.!!
முன்னெடுத்துச் செல்வாய்..
உன் வாழ்வை வெற்றிகராமாக !

அழகான இந்நாளில்,
சின்னவள் நான் பெரிதாக வாழ்த்துகிறேன் !

(என்னோட கிறுக்கல்கள் பார்த்து யாரும் சிரிக்க வேண்டாம்..)

அன்புடன்

ஒரு குழந்தையின் தேடல்..தவிப்பு அற்புதமாக வரிகளில்.. கண்டிப்பாக நான் கதையின் ஆசிரியர் அல்ல..கேட்டுப்பாருங்கள் . இதுபற்றி உங்கள் எண்ணம், அபிப்பிராயங்களையும் சொல்லுங்கள்..

”பகுத்தறிவு கவிதைக்கு அதிகம் பயன்படாது. கற்பனை உலகில், கற்பனைக் கட்டளைப்படி, பகுத்தறிவு ஆட வேண்டுமே தவிர, பகுத்தறிவையே அத்திவாரமாகக் கொண்டு கவிதை எழுத முடியாது.”